الله (خداوند)

اسم مبارک « اللّه » چهار حرف است. اگر کسی بر آن واقف شود به حقیقت، همه اشیاء را می شناسد؛ چرا که آنها از او و با او و به سوی او و صادر شده از او می باشند.

اگر همزه را برداریم « لله » به عبارت « وللّه کل شی» یعنی همه چیز از اوست اشاره می‌کند. اگر لام را برداریم و الف را نگه داریم « اله » می شود که اشاره دارد به « و هو اله کل شی » هر چیزی به او موجود است. اگر لام و الف را برداریم « له » می شود، و اشاره دارد به عبارت « و له کل شی» بازگشت هر چیزی به سوی اوست. اگر لام از کلمه « له » برداشته شود، « ه » باقی می ماند و « هو » لفظی است که بر سرچشمه عزت حضرت احدیت دلالت دارد و لفظ « هو » از دو حرف  « هاء » و « واو» تشکیل شده است. لفظ هاء ، اصل است نسبت به واو ، چون واو از اشباع ضمه هاء پیدا شده ، پس در واقع « هو» یک حرف است و دلالت دارد بر وحدت حضرت احدیت .


منبع و مطالعه بیشتر در:

تبیان

نرم افزار موبایل ذاکر